ventimperio.

m. Tiempo desapacible en el que se mezclan la lluvia y el viento. También sinónimo de intemperie, “al ventimperio”.

Valentín Carrera ha sugerido este término

En las tardes ensimismadas en lluvia y ventimperio

Rosalía de Castro

A raíña da noite
nunha paisaxe humilde
a balbucir as palabras do reino
Raíña da noite
Raíña de nós preto dun pelouriño
escribindo cun dedo na sombra
Na terra miseirenta onde amurchan as rosas
ven de nacer un vagalume
Unha rula de cinza
Unha flor vulnerada
que non chegou a ver o día
Tiñas unha boneca de cabelos de lá
E unha flauta de millo para alindar ovellas
na fidelidade da pobreza
Dicías balbucindo as palabras da tribu:
inverno
pan
saudade
E en dúas linguas e ó unísono
-nas tardes ensumidas en chuvia e ventimperio–
unha palabra subversiva:
madre

Rosalía de Castro

(“Rosalía de Castro”, Xesus Alonso Montero)

Paisaje visto desde mi ventana con lluvia / Aceytuno